Kadınlarda Eşcinsellik

Erkeklerde eşcinselliğin ciddi araştırmalara konu olmasına karşılık, kadınlarda eşcinselliğin buna oranla nerdeyse önemsiz bir biçim olarak görülmesi şaşırtıcıdır. Toplum genel olarak, bu görüşü benimser görünmekte ve sevici kadınlara eşcinsel erkeklere oranla daha hoşgörülü davranmaktadır. Cinsellik bilimi uzmanları, romancılar, v.b. bu konuda oldukça sessiz kalmakta ve konuyu büyük bir temkinlilikle ele almaktadırlar. Bütün bunlar, kimsenin kadınlar arasındaki cinsel ilişkilerin «gerçekliğine» inanmak istemediğini düşündürmektedir. Bunda, eşcinsel kadınların cinsel etkinlikleri konusunda konuşmamalarının ve bu konuda yazmak isteyenlerin genellikle yeterli bilgiden yoksun olmalarının etkisi büyüktür. Bu yüzden, dünyanın her yanında ve tarihin her döneminde erkeklerdeki eşcinsellik gibi yaygın olan kadın eşcinselliğinin ruhsal mekanizmaları konusunda pek az şey bilinmektedir.

Kadınlarda eşcinselliğin 2 biçimi

Eşcinsel erkekler gibi, eşcinsel kadınlar da 2 tipe ayrılır. Birinci tip, görünüşte iyice erkeksi olan kadınlardır.’ Bedenleri bile, giyecekleriyle daha belirgin kıldıkları, erkek özelliklen taşır. Erkek kişiliğinde, davranışlarmdadırlar; erkeklerin hoşlandıkları şeylerden hoşlanırlar; spor yapar, erkeklerle birlikte olabilecekleri, eşit sayılabilecekleri meslekler seçerler. Öte yandan, buyrukları altında başka kadınlar olmasından hoşlanırlar ve onlara yumuşak davranırlar; ama tıpkı erkekler gibi, onların gönüllerini çalma, onlardan yararlanma fırsatları ararlar. Kısacası, kafaca ve yaşam biçimleriyle, erkekliği kabul etmiş gibidirler. Bu davranış onlar bakımından, çevreyi kışkırtma aracı olmaktan çok, benimsemeyi seçtikleri durumun açıklanmasıdır. Kuşkusuz, erkeksi davranışlı her kadının sevici olduğu sanılmamalıdır. Aynı biçimde, çok kadınsı bir görünüş içinde son derece erkeksi kişilikli bir eşcinsel kadın da bulunabilir. Bu birinci tipe uyan eşcinsel kadınlar, genellikle her türlü analık içgüdüsünden yoksundur; çocukları sevmezler ve yarı örtülü ya da açık olarak, doğum, gebelik ve bebeklerle ilgili her şeye derin,bir tiksinme duyduklarını söylerler. Bu tiksinme, genellikle oldukça ağrılı geçen âdet kanamasına uzanır. Emzirme sahnesi bu kadınlar için katlanılmaz bir şeydir; ama tersine, göğüslerinden utanmalarına çok ender raslanır. Annelik içgüdüsü körelmesinin, cinsel sapmayla aynı nedenlere dayandığı sanılmaktadır.
İkinci tipteki eşcinsel kadınların, normal kadınlardan hiç bir farkı yoktur; her yönden ötekilere benzeyen, yalnızca başka kadınlarda az ya da çok dışa vurulan bir cinsel çekicilik bulan kadınlar sözkonusudur. Bu eğilim, karşı cinsten kişilerle ilişkiler kurulduktan sonra genellikle yiter; ama bazen sürer ve kadınların uzun ve yumuşak okşamalarını yeğleyip erkeklerin sertliğinden ve kabalığından tiksinti duyma biçimini alabilir.

Kadınlarda eşcinselliğin ruhsal mekanizmaları

Sonuçlarsak, kadınlarda her tip eşcinselliğin ortak özelliği, cinsel ilişki aracı olarak erkeklerden tiksinme ve kendi cinslerine ilgi duymadır. Erkeklere karşı bu tepki’ne kadar çok olursa olsun, karşı cinsle ilişkiden korkmaya ya da bu tür ilişkiye yanaşmamaya yolaçmaz. Birçok eşcinsel kadın, evliliği ya da kendilerine bir erkek sevgili bulmayı denemekte, bu durumdan hiç bir doyum elde edememekte, ama kadın cinsine özgü bir boyun eğmeyle ilişkiyi sürdürmektedir. Kadınlarda eşcinselliğin aile yapısı içindeki gelişmesini anlamak çok güçtür ve hiç bir genel kurala uyduğu sanılmamaktadır.