Erkek Çocuklar Kız Çocuklarından Neden Farklıdır

NİÇİN ERKEK ÇOCUKLAR ” KIZLARDAN FARKLIDIR?
Çocuğun soracağı ilk sorulardan biridir bu. Cevap, soruyu soran çocuğun cinsi­yetine göre değişik olacaktır. Bir kız ço­cuğuna “kızlar daha sonra dünyaya be­bek getirecekleri için bu şekilde yaratıl­mışlardır” şeklinde bir cevap yerinde olur. Böylece, dişi cinsin görevi de belir, tilecektir. Gene bu şekilde, küçük kız­ların, erkeklerinki gibi bir üreme organı­na sahip olmamaktan doğabilecek kompleksleri yok edilebilir. Gerçekten de, kızlar, gerek aile içinde, gerekse toplumda erkeklere daha çok önem ve­rildiğini hissettiklerinden sürekli olarak bir aşağılık duygusunun etkisindedirler.
Kızlar daha çok küçük yaştan erkek ço­cukların ailedeki önemini farketmekte, erkek çocukların cinsiyet organlarına çok kere kulağa hoş gelen isimler takı­lırken, kendininkilere böyle bir şey ya­pılmadığını görmektedirler. Böylece, küçük kızlar, erkeklerde olan ve onları kendilerine bu derece üstün kılan “şey” in eksikliğini duymanın kompleksiyle büyümektedirler. Bu durum, erkek çocuk beklerken kızları olan ailelerde, ya da erkek kardeşinin kendine tercih edil­diğini hisseden kızlarda daha belirgin olmaktadır, öyleyse, kız çocuğun, ha­yatta dişi cinse büyük ve önemli görev­ler düştüğünü bilmesinde, öğrenmesin­de büyük yarar olacaktır. Anne, çocuğuna kendi aşağılık duygu­larını yansıtmamak için çaba gösterir, küçüklüğünden beri edindiği yanlış fi­kirlerden kurtularak kadınların önemine önce kendi kendini inandırırsa iş kolay­laşacaktır.
Freud okuluna bağlı psikanalistler iki cins arasındaki farklılıktan yakınan kız çocuklarına şu açıklamanın yapılmasını önerirler: “Evet erkek çocukların üreme organları değişik, ama büyüdüğünüz zaman sizin de göğüsleriniz olacak”. Bu, yanlış bir davranıştır. Doğru olan, kızlarla erkekleri yarışma düzeyine so­kup aralarında rekabet yaratmak değil, kız çocuğuna ondaki iyi ve güzel şeyleri göstermek, kadın cinsinin kendine özgü niteliklerinden söz etmek, ve özellikle ona, erkek kardeşine gösterilen özen, ilgi ve sevecenliği eksiksiz olarak gös­termektir. Kız çocuklarının erkeklerden, niçin farklı olduklarını soran bir erkek çocuğa ise verilecek cevap ayrı olacak­tır. Ona kızların ileride çocuk doğurma­ları gerektiği için değişik yapıda olduk­ları, söylenebilir. Yetişkinler arasında da kadınların erkeklerden, annelerin baba­lardan farklı oldukları şeklinde örnekler verilebilir. Erkek çocuklar, erkeklik or­ganlarının doğuma ne katkısı olacağını sorabilirler. Bu durumda onıara doğanın cinsler arasında farklar bıraktığını, kız­ların ve erkeklerin cinsiyet organlarının doğuştan böyle olduğunu, kadınların dünyaya bebekler getirebilmek için bir delikleri olduğunu açıklamak gerekir. Çocuk belki de, “öyleyse senin de var, göster bakalım” diye üsteleyecektir. Onun bu merakını tatmin etmek yerin­de olmaz. O zaman, durumu idare yo­luna gitmeli ve gülümseyerek böyle bir şeyin yapılmayacağını söyleyip, “Sen beni soyunup banyo yaparken hep gö­rüyorsun ya!” şeklinde bir cümleyle geçiştirilmelidir.
İzlenebilecek diğer bir yol da çocuğa soyunuk bir kız çocuğunu göstermek olabilir. Yalnız böyle bir yol tutuldu­ğunda herşeyin çok doğal bir şekilde geçmesine, çocuğun kendisine ders ve­rildiğini hissetmemesine dikkat edilme-fidir.
Böyle durumlarda erkek çocuğa kızkar-deşini göstermek olağandır. Kızkardeşin bulunmadığı ailelerde ise ona başka bir kız çocukla beraber banyo yaptırma fır­satı yaratılmalı, fakat kızı ilk defa çıplak gördüğü anda hemen ikisi arasındaki farkı söylemekten mutlaka kaçınılmalı­dır. Çocuğun “Karşımda erkeklik organı kesilmiş bir erkek çocuk var, onu bana gösterip beni avutmaya çalışıyorlar” şeklinde yanlış bir fikre saplanıp, bu so­run üzerinde merak duymasına engel olmak ve iki cins arasındaki farklılığı kendi kendisine ve yavaş yavaş farketmesini beklemek en doğru davranış ola­caktır.
Çocuğun sorularını cevaplarken büyük­lerin davranışları kadar ses tonlarının da doğal olması gerekir. Çocuk, cinsellik konusunda hiç bir soru sormuyorsa, bu onun bu konularla ilgilenmediği anla­mına gelmez. Bu durgunluğun nedeni çok kere, onun yakışıksız bir soru sor­maktan çekinmesi veya daha önce baş­ka birine bu alanda sorduğu bir sorunun yarattığı şaşkınlığı yenilemek istememe­si olabilir (çişini yaparken ya da hayvan­ların çiftleşmesini seyrederken bahçe­deki herhangi birine sorduğu soruya uy­gunsuz bir cevap almış olabilir). Böyle durumlarda, çocuğu çekinmeye zorla­yan nedenleri bulmak ve onun soruları­nı cevaplayarak merakını gidermek ge­rekir.